ElsEen weekje Zuid-Tirol in de winter: daar zeggen wij geen nee tegen. We mochten het leven op een echte boerderij van Rode Haan ontdekken. Place to be: boerderij Frötscherhof in St. Andrä nabij Brixen. Brixen? Niet bekend? Misschien al gehoord van Bressanone? Het is dezelfde stad die een Duitse en een Italiaanse naam heeft, zoals alles in Zuid-Tirol. We zijn in Italië maar praten de hele week Duits. En we komen veel te weten! Maar daarnaast is het vooral genieten van het mooie winterlandschap: pure magie.
Roter Hahn: het leven op de boerderij
Roter Hahn is een merk in het leven geroepen door de Südtiroler Bauernbund (Zuid-Tiroolse Boerenbond). Het verenigt Zuid-Tiroolse boerderijen waar je op vakantie kunt gaan, maar ook boerencafés, kwaliteitsproducten van de boer en ambachten. Het doel van de organisatie is om mensen vertrouwd te maken met het leven op de boerderij in een onbezorgde, vrolijke, gezellige en persoonlijke sfeer. Het gaat om echte boerderijen waar de mensen leven als authentieke leveranciers van landbouwproducten. Wij mochten verblijven in de mooie boerderij van de familie Jocher: het Frötscherhof. Deze gerestaureerde boerderij uit de 12de eeuw heeft 5 bloemen (te vergelijken met 5 sterren) en is gelegen in een rustig, idyllisch dorpje. Gastvrouw Anna, de boerin, is een hartelijke, moderne vrouw die voor ons elke ochtend een heerlijke ontbijtmand klaarmaakte en altijd bereid was om te helpen of tips te geven. Terwijl boer Sepp ’s ochtends de koeien molk, was zij al lekkere speltbroodjes voor ons aan het bakken.
De Plose in Brixen: sneeuw hoera!
We arriveerden ’s avonds laat op zaterdag 7 december, de dag dat het skiseizoen in de streek officieel begint. Toen Anna ons welkom heette, vertelde ze ons dat ze de volgende dag zelf ging skiën omdat het een prachtige dag zou worden boven op de Plose. Manlief en ik hoefden niet lang na te denken: dat gingen wij ook doen! Al zou het skiën van een ander niveau zijn dan dat van meneer en mevrouw Jocher. We namen 2 uur les om onze vaardigheden – die voor alle duidelijkheid niet veel meer waren dan je ski’s kunnen vastbinden en in ploeg kunnen remmen – naar een iets hoger niveau te tillen. Juf Kathrin nam ons al snel mee naar boven voor een afdaling van de blauwe piste. Ik kreeg het een beetje benauwd, want mijn eerste ervaring met een blauwe piste eerder dit jaar in Zwitserland was me een beetje zuur opgebroken. Maar blauw in Italië is blijkbaar niet hetzelfde als blauw in Zwitserland… (ik heb het dus niet over politiek). Deze afdaling was beter geschikt voor een beginneling. Niet al te steil, met brede stroken – zodat je niet het gevoel hebt zo de afgrond in te kunnen donderen – én niet te veel drukte. Resultaat: zot van skiën!
Leren skiën met vallen en opstaan… 
Messner Mountain Museum en Kronplatz
Ik was erg benieuwd naar het MMM Corones museum in de bergen, ontworpen door de bekende architecte Zaha Hadid. Om er te komen moesten we de kabellift naar de Kronplatz nemen. Toen we zagen dat de toppen van de bergen achter dikke mist verscholen waren, verdween een beetje de hoop op het mooie panoramische uitzicht dat we vanuit het museum zouden hebben. Boven gekomen zagen we niets behalve elkaar en ‘wit’. Het was muisstil en hadden geen idee waar het museum was, dus vroegen we aan de man van de kabelbaan waar we naartoe moesten. Hij wees in een richting en zei: ‘Altijd rechtdoor’. Beangstigend als je niets ziet. We hadden geen idee waar we terecht waren gekomen en hadden geen enkel oriëntatiepunt. En allebei hadden we last van mouches volantes, de kleine zwarte sliertjes die in je gezichtsveld bewegen. Na een tijdje in het niets stappen dook dan toch het museum, gewijd aan het bergbeklimmen, op. Een prachtig gebouw dat we helaas niet aan de buitenkant konden overzien door de weersomstandigheden. Maar gelukkig bleek de zon na een tijdje toch door te breken en konden we alsnog genieten van het uitzicht vanop 2275 meter. Naast een overzicht van de geschiedenis en de ontwikkeling van het moderne bergbeklimmen, de uitrusting, overwinningen en tragedies waren er ook mooie kunstwerken in het museum tentoongesteld. Extreem alpinist en klimlegende Reinhold Messner richtte de ruimtes in.
Toen we het museum verlieten, waren we een beetje overweldigd. De mist was weg en we bleken ons te bevinden op een van de bekendste skibestemmingen in Zuid-Tirol waar heel wat liften uit verschillende dorpen aankomen. Een echt skiparadijs op hoogte met een restaurant, een skischool en overal… skiërs. De plek waar we ons voorheen alleen op de wereld waanden, bleek een toeristische hotspot te zijn. Of: hoe reizen zonder voorbereiding verrassend kan zijn!
Wandelen in de sneeuw
We hadden op de Plose heel graag de RudiRun uitgeprobeerd, een van de langste rodelbanen van Zuid-Tirol. Van het bergstation tot aan het dal zou dat bijna 10 kilometer sleeplezier zijn. Helaas was de rodelbaan nog niet open omdat er nog niet voldoende sneeuw lag in het dal. Daarom besloten we de wandeling van het bergstation naar de Rossalm berghut te maken. Soms zeggen beelden meer dan woorden – lang niet altijd – maar in dit geval wel, lijkt me.
werken op de boerderij
Typisch aan de boerderijen van Roter Hahn: ze hanteren een mix van landbouw en toerisme zodat de lokale boeren extra inkomsten hebben. Wijngaarden en appelboomgaarden strekken zich uit over de lagere berghellingen, boven de 1000 meter bepalen melkkoeien het beeld. In het Frötscherhof waar we verblijven, zijn melkkoeien een bron van inkomsten. Een intense bezigheid: de koeien worden 2 keer per dag gemolken en vakantie nemen is niet gemakkelijk omdat er weinig vervangers zijn die nog koeien kunnen melken. In het winkeltje van de boerderij kunnen gasten terecht voor verse en biologische kwaliteitsproducten zoals koemelk, zelfgemaakte yoghurt en kaas, verse eitjes, heerlijke jam en andere boerderijproducten.
Alle hens aan dek, gastvrouw Anna leert ons Knödeln en Apfelstrudel maken in haar authentieke keuken.
Vijf bloemen, dat betekent ook extra luxe. In de winter is het zalig om vloerverwarming te hebben, een infraroodcabine en vooral een Finse sauna met zicht op de weide en de bergen. Wij genoten er ’s avonds van en zagen naast de witte toppen van de bergen ook overal kerstlichtjes. Magisch, romantisch én lekker warm.
Op bezoek bij…
Op de hoogvlakte van Ritten, op 1550 meter hoogte en helemaal verscholen in de prachtige natuur van de Rittner Horn, bezochten we boerderij Flachenhof van de familie Rottensteiner. Een bijzonder bezoek omdat het om een speciale paardenboerderij ging met enorm hartelijke mensen. Irmgard en haar dochter lieten ons de boerderij en paarden zien en verrasten ons aan het einde met een lekker gebakje, glühwein en een warme babbel. Wie van paarden houdt en een vakantie wil doorbrengen in de natuur, ondergedompeld in een gezellige sfeer… die moet hiernaartoe. Heerlijk wandelen moet het hier zijn, met of zonder paard. Maar er is meer, want Irmgard is niet gewoon een instructeur maar ook een coach die samen met jou en de paarden op zoek gaat naar zelfbewustzijn en authenticiteit. Ze is ervan overtuigd dat lichaam, geest en ziel nauw met elkaar verbonden zijn en elkaar continu beïnvloeden. Daarom biedt ze ook een combinatie aan van yoga en therapeutisch paardrijden en leer je op het paard vertrouwen als een partner. Stressloos paardrijden, hier moet het mogelijk zijn!
Nog een uurtje verder naar het zuiden ligt boerencafé Planitzer aan de voet van natuurpark Trudner Horn in Glen, een klein gehucht van Montan. Oude boerderijen, wijngaarden, weiden en bossen zijn hier kenmerkend. Ook al praten de meeste mensen Duits, de omgeving doet al meer Italiaans aan. Glen is met zijn zonnige, op het zuidwesten gelegen hellingen de ideale locatie voor Pinot Noir (Blauburgunder), een druivenras van hoge kwaliteit voor rode wijn. De zogenaamde ‘Ora’, de lichte wind die uit het zuidelijker gelegen Gardameer komt, zorgt ervoor dat de Pinot Noir hier gedijt. De eigenaar van Planitzer is een aardige man met pretoogjes die ons het domein met wijngaarden en een eigen kapel laat zien en vertelt over de geschiedenis. Zijn al even vriendelijke dochter staat in de keuken en schotelt ons goulash met polenta voor en een mix van heerlijke Zuid-Tiroolse dessertjes. Waarvoor dank!
Käsekuchen, Buchweizenroulade en Schoko-Saune-Kuchen
Op stedentocht: Brixen of Bressanone
Op 10 minuten rijden van onze verblijfplaats in St. Andrä ligt de werkelijk supermooie stad Brixen of Bressanone. We zijn er zeker 3 keer naartoe gereden omdat het er zo fijn was. De gezellige kerstmarkt, kerstverlichting, muziek, paardensleeën én sneeuw toverden ons meteen in de beste scène van een kerstfilm. Het was ook meteen duidelijk: Brixen is gecultiveerd en zeker niet arm. Het is er netjes, er zijn mooie huizen en luxueuze winkels. De middeleeuwse bisschopsstad is de oudste stad van Tirol, ligt aan de rivier Eisack (Isarco) en ziet er gewoonweg beeldig uit. Het zou geen straf zijn om daar te wonen, aan cultuur en vermaak zeker geen gebrek. De historische binnenstad met haar oude straatjes, pleintjes en bezienswaardigheden, de Dom en de Hofburg en het oude stadsdeel Stufels… mooi!
Toen het op onze laatste dag in Zuid-Tirol stevig sneeuwde, besloten we om met de lijnbus naar Brixen te gaan omdat ons kleine, gehuurde Lanciaatje niet veel horsepower had en we al iets stevigere wagens met problemen op de berg hadden gezien. We wandelden in winterwonderland van onze boerderij naar de bushalte en reden in een bus mét sneeuwkettingen naar Brixen. Een spannende afdaling, maar het was de moeite!
Op stedentocht: Bolzen of Bolzano
Bolzano, waar de rivier de Isarco uitmondt in de grotere rivier de Adige, is een universiteitsstad op 40 minuten rijden van Brixen. De stad heeft ook twee karakters, Oostenrijks en Italiaans. Ze wordt omschreven als pittoresk maar viel ons wat tegen na het mooie Brixen. Er zijn ook winkels, delicatessenzaken, restaurants, markten (en een kerstmarkt), grote, mooie huizen, maar… ook veel verkeer en bijgevolg stank in de stad en een niet verwachte drukte. Voor de een drukte, voor de ander misschien levendig, we waren er te kort om een eerlijk oordeel te vellen. De Piazza delle Erbe met de kraampjes fruit, groenten en ander lekkers was wel gezellig. Op de hoek van de piazza staat de Neptunusfontein (1745), plaatselijk bekend als Gabelwirt (waard met vork), nu in kerstsfeer. De kerstmarkt op de Piazza Walther is vergelijkbaar met die in Brixen, een mengsel van Oostenrijkse en Italiaanse tradities, maar de sfeer was – voor mij – iets minder geslaagd.
Terug naar huis
Na het afscheid van onze gastvrouw Anna verlieten we de sneeuw en Zuid-Tirol en maakten onderweg naar de luchthaven Venetië-Treviso nog een stop in Treviso, de stad waar de heerlijke tiramisu ontstond en die gelegen is in de streek van de prosecco. We hadden maar een uurtje tijd en vonden helaas niet het straatje met de proseccobars en ook de tiramisu ging aan ons voorbij. Maar dat het – duidelijk puur Italiaanse – stadje iets had, was meteen duidelijk.
Praktisch
Boerderijen Roter Hahn
- Onze verblijfplaats Frötscherhof, St. Andrä: https://www.rodehaan.it/nl/
- Paardenboerderij Flachenhof, Ritten: https://www.rodehaan.it/nl/
- Boerencafé Planitzer, Montan: https://www.rodehaan.it/nl/
Activiteiten
- Skiën en wandelen op de Plose: https://www.plose.org/
- Skischool Plose: http://www.ploseskischule.it/
- Restaurant en berghut op de Plose: https://www.rossalm.com/en/
- MMM Corones museum: http://www.messner-mountain-museum.it/en/corones/museum/
- Kronplatz skigebied: https://www.suedtirol.info/nl/
Meer informatie
- Brixenkarte: https://www.brixen.org/de/unterkuenfte/brixencard-vorteilscard.html
Bij een verblijf op de boerderij hoort ook een gratis Brixenkarte. Daarmee kun je elke dag gratis met de kabellift naar de Plose en heb je vele andere voordelen. - De officiële site van Zuid-Tirol: https://www.suedtirol.info/nl
- Wij vlogen van Charleroi naar Venetië-Treviso en huurden een auto. De luchthaven van Innsbruck is wel dichterbij, wij moesten nog 3 uur rijden terwijl Innsbruck op een goed uur van Brixen ligt.
Els
