ElsCharleroi, – in mijn geheugen niet meer dan een donkere stad vol criminaliteit en corruptie, verbonden aan de mijnramp in Marcinelle en veel later de zaak Marc Dutroux – ben ik er ooit geweest? In ieder geval vond ik dat ik er als goede Belg eens naartoe moest, zeker nadat ik las dat de stad de laatste jaren een indrukwekkende ontwikkeling doormaakte. Zo is ze uitgegroeid tot de Waalse striphoofdstad, kwam er een hypermodern shoppingcentrum, leuke restaurantjes en winkels, een street art parcours, coole musea en kun je er verdwalen in industrieel erfgoed en monumenten van UNESCO. Benieuwd?
stad in de regen
Donker en grauw. Check. Lelijk. Check. Nat. Check. Het regent in Charleroi, het is herfst en zoals bij iedere bewolkte stad in België komt dat nogal triest over. Eerste indruk. Het is wat zoeken naar de parking die vlak bij het Novotel ligt en ik rijd enkele rondjes voordat ik zie waar ik zijn moet. Oriëntatie is nooit mijn beste kant geweest. Gelukkig is het binnen lekker warm en is de bar van het hotel open. En wat doet een mens als het buiten regent en je spullen in de hotelkamer gedropt zijn…? Juist, een lekkere cocktail bestellen. Het wordt intussen al donker en ik zoek een restaurant in de buurt. Mijn keuze blijkt goed, LaMu ligt in een zijstraat, vlakbij. Het is een combinatie van een brouwerij, een restaurant, een koffiebranderij en een bakkerij. De look en feel van de plek is perfect: jong en hip, trendy en gezellig. Meteen een aanrader!
fotomuseum
Charleroi city ontdekken als de regen met bakken uit de lucht valt? Nee dus. Het wordt daarom een bezoek aan het Musée de la Photographie. Het museum bevindt zich in een gerenoveerd oud karmelietenklooster. Door de aanbouw van een nieuwe moderne vleugel in 2008 is het vandaag het grootste en een van de belangrijkste musea voor fotografie in Europa. De artistieke en technische diversiteit van de fotografie is op een oppervlakte van meer dan 2.200 m2 tentoongesteld. In het museum zijn permanente kunstwerken, tijdelijke exposities en is er een speciale ontdekkingsruimte. Je wandelt hier letterlijk door de geschiedenis van de fotografie, vooral langs Franstalige kant dan.
Novotel en rive gauche
Novotel Charleroi Centre ligt midden in het centrum, in het gerenoveerde en levendige deel van de stad en grenst aan winkelcentrum Rive Gauche. Het station Charleroi Sud ligt aan de andere kant van de Samber, op maar 5 minuten lopen. Door de pandemie is het restaurant dicht en is het ontbijt heel beperkt. Dat laatste is een echte tegenvaller, dus ik besluit dat ik de volgende dag ergens anders ga ontbijten. Wie van shoppen houdt zit hier goed, met het nieuwe winkelcentrum dat onder en naast het hotel ligt. De tweede avond zoek ik opnieuw een restaurantje dicht bij het hotel. Dat is Au Provençal, een ietwat ouderwets aandoend restaurantje dat al 50 jaar bestaat, maar waar het eten overheerlijk is en de patron gezellig een praatje komt maken.
bois du cazier
Charleroi en de regio staan nog altijd bekend als ‘Le Pays Noir’ en blijven geassocieerd met de mijnen. In de deelgemeente Marcinelle vond in 1956 de grootste mijnramp uit de Belgische geschiedenis plaats in de mijn Bois du Cazier. 262 mijnwerkers kwamen om, voornamelijk Italianen – na de 2de wereldoorlog als gastarbeiders ingehuurd – én Vlamingen. De site werd in 1967 gesloten, is sindsdien gerestaureerd en staat op de Unesco Werelderfgoedlijst. De oude mijngebouwen zijn nu ingericht als museum en herdenkingssite, die de erbarmelijke leefomstandigheden en de immigratie van de arbeiders illustreren. Om ervoor te zorgen dat de ramp van 8 augustus 1956 nooit wordt vergeten, kun je hier via films, foto’s en getuigenissen meer te weten komen over de brand en de reddingsoperaties. Op de site staan twee mijnschachttorens die omringd zijn door drie terrils. Het Bois du Cazier herbergt ook het Industriemuseum en het Glasmuseum. Ik vind het een aanrader.
rauwe, industriële stad
Grote delen van Charleroi stralen het industriële verleden uit waardoor de stad een wat rauw karakter heeft. De stad was jarenlang een belangrijk centrum voor de productie van glas, metallurgie en steenkool. Helaas is ‘Le Pays Noir’ jarenlang verwaarloosd door politici, verlaten door de inwoners en door de internationale pers bestempeld als de lelijkste stad. Een geweldige kans dus om het vervallen industriële erfgoed te gebruiken als een troef van stedelijke creativiteit, die vele kunstenaars en fotografen intussen heeft geïnspireerd. Verschillende delen van de stad zijn getransformeerd door straatartiesten en kunstenaars in projecten als ‘Urban Dream’ en de biënnale ‘Asphalte’.
stadsvernieuwing
De stad heeft intussen haar eigen lot in handen genomen en Charleroi ‘bouge’. Het culturele aanbod van de stad is al indrukwekkend, met tal van Art Deco en Art Nouveau schatten, een Museum voor Schone Kunsten, BPS22, Quai 10 en Rockerill. En er staan nog veel meer projecten in de steigers. Het doel is om het probleem van de stadsvlucht op te lossen, mensen samen te brengen en de lokale economie te ontwikkelen. De Carolos mogen weer trots zijn!
praktisch
Verblijf en restaurants
Bezoeken / Informatie
Els
3 comments
Lijkt echt wel eens iets voor een uitstapje. Veel contrasten om te ontdekken!
Inderdaad, maar ga dan eens als de zon schijnt 😉
Dank je. Zeker doen!